بدنبال تماس داود آرام از فعالین کمپین برای آزادی کارگران زندانی، مایک پالسک دبیر کل اتحادیه پست کانادا طی نامه ای به سازمان جهانی کار(آی ال او) و گزارشگر ویژه سازمان ملل در باره ایران، خواستار تحقیق در باره مرگ شاهرخ زمانی از فعالین شناخته شده کارگری که در ١٣ سپتامبر در زندان رجایی شهر جان باخت، شده است. در بخشی از این نامه چنین آمده است:
« این اولین بار نیست که اتحادیه کارگران پست کانادا (CUPW ) در باره زندانیان سیاسی در ایران موضع گرفته است. آخرین بار، ما در ماه ژوئیه به جناب آیت الله سید علی خامنه ای در باره پرونده اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران (ITTA )، با خواست آزادی او از زندان، نامه نوشتیم. در همین راستا هست که ما خواستار تحقیق و بررسی در باره مرگ شاهرخ زمانی هستیم.».
ترجمه فارسی این نامه به همراه متن ارژینال ان ضمیمه است.
در رابطه با مرگ شاهرخ زمانی و برای محکوم کردن جنایات رژیم اسلامی در زندانهای ایران کارزاری در جریان است. نهادها و اتحادیه های کارگری ای که تا کنون طی بیانیه هایی از این کارزار اعلام حمایت کرده اند عبارتند از:
– اتحادیه پست کانادا
– کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، آی تی یو سی
– سندیکای کارگران س، ژ، ت شاخه بستاکون
– اتحادیه کارگری سی ان تی در فرانسه
– کنفدراسیون سراسری اتحادیه‌های کارگری سوئد (ال.او)
– اتحادیۀ سراسری کارگران حمل و نقل سوئد (ترانسپورت)
– فدراسیون بین المللی کارگران ساختمان و چوب
– فدراسیون شوراها و اتحادیه های کارگری در عراق
همچنین، به دعوت احزاب و نیروهای سیاسی مختلف در کشورهای مختلف چون انگلیس، سوئد، آلمان، و کانادا و در سلیمانیه عراق تظاهراتهایی برگزار شد. این کمپین ادامه دارد.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی از همه سازمانهای سراسری کارگری و سازمانهای انساندوست در سراسر جهان خواستار حمایت از این کارزار و فشار آوردن به جمهوری اسلامی هست. این کمپین برای آزادی تمام کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و برای تحت مداوا قرار گرفتن زندانیان بیماری که در زندانهای رژیم اسلامی از درمان محرومند مبارزه می کند. به هر شکلی که میتوانید با این کمپین همکاری کنید.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
٣١ شهریور ٩٤، ٢٢ سپتامبر ٢٠١٥
Shahla. Daneshfar2@gmail.com
https://free-them-now.com
ضمیمه : ترجمه فارسی نامه اتحادیه کارگران پست کانادا به سازمان جهانی کار (آی ال او) توسط حبیب بکتاش
آتووا، ٣٠ سپتمابر ٢٠١٥
به سازمان جهانی کار (آی ال او) و گزارشگر ویژه سازمان ملل در باره ایران
موضوع: تحقیق در باره مرگ شاهرخ زمانی
ما از شما تقاضا می کنیم که بطور عاجل و کامل به مسئله مرگ آقای شاهرخ زمانی، یک فعال کارگری زندانی در زندان رجائی شهر، در ١٣ سپتامبر ٢٠١٥، رسیدگی کنید.
مسئولین زندان در ایران ادعا کرده اند که شاهرخ در نتیجه یک سکته مغزی مرده است. این ادعا بشدت تردید آمیز است! این مسئله تردید آمیز است بخاطر اینکه مسئولین جمهوری اسلامی یک استراتژی شناخته شده ای بجای اعدام را برای کشتن زندنیان سیاسی در پیش گرفته اند: این کار با محروم کردن زندانیان از نیازهای پزشکی و درمان و مرگ تدریجی آنها صورت میگرید، که سپس، اعلام می کنند که زندانی در اثر بیماری یا عوامل طبیعی جان سپرده است.
شاهرخ زمانی که بود؟
شاهرخ زمانی از سال ٢٠١١ در زندان بود. او بخاطر دفاع از کارگران و حقوق بشر به یازده سال زندان محکوم شده بود. او بخاطر سازمان دادن سازمانهای کارگری نظیر اتحادیه کارگران نقاشی مورد محکومیت قرار گرفت. یک سال بعد از زندانی شدن، شاهرخ زمانی شکنجه های جسمی و روانی را که متحمل شده بود را طی یک نامه به تمام سازمانهای کارگری و حقوق بشری فاش ساخت. در این نامه او همچنین فاش ساخت که حیات او و سایر زندانیان سیاسی در خطر است. رژیم اسلامی او را از زندانی به زندان دیگر منتقل کرد و او را هم بند زندانیان عادی قرار داد که حیات او را مورد تهدید قرار دادند. او چهار سال گذشته را در زندانهایی مثل زندان تبریز، زندان یزد، زندان رجائی شهر، و زندان قزل حصار گذراند.
در طول زمان زندان، شاهرخ بطور مقطعی دچار بیهوشی در اثر فشار و شکنجه شد. او مجبور شد یک سال تمام برای ام آر آی (MRI ) منتظر بماند. مسئولین از تهیه توجه و ملزومات پزشکی سر باز زدند، و این بخشی از شکنجه او بود. این شرایطی بود که تا زمان مرگ بر اثر، به ظاهر، سکته مغزی بر شاهرخ تحمیل شده بود.
علیرغم فشارهای زندان، شاهرخ بر خواستهای برحق خود تاکید گذاشت و بر مبارزه خود پای فشرد، و به همین خاطر او سمبل مبارزه برای حقوق انسان تبدیل شد. مرگ شاهرخ زمانی یک نشانه دیگر از این واقعیت است که تمام زندانیان سیاسی در ایران باید آزاد شوند.
این اولین بار نیست که اتحادیه کارگران پست کانادا (CUPW ) در باره زندانیان سیاسی در ایران موضع گرفته است. آخرین بار، ما در ماه ژوئیه به جناب آیت الله سید علی خامنه ای در باره پرونده اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران (ITTA )، با خواست آزادی او از زندان، نامه نوشتیم. در همین راستا هست که ما خواستار تحقیق و بررسی در باره مرگ شاهرخ زمانی هستیم.
با احترام
مایک پالسک
٣٠ سپتامبر ٢٠١٥
Ottawa September 30, 2015
To: International Labour Organisation (ILO) and UN Special Rapporteur on Iran
Subject: Investigation into the death of Shahrokh Zamani
We would like to appeal to you for an urgent and thorough investigation into the death of Mr Shahrokh Zamani, a jailed labour activist, in Rajaee Shahr prison on 13 September 2015.
The prison authorities in Iran have claimed that Shahrokh has died as a result of stroke. This claim is highly suspicious! It is suspicious because the Islamic regime’s authorities have long been adopting a well-publicised strategy to kill political prisoners instead of executing them. This is done through depriving them of any medical attention and medication and wait for them to die and then announce they have died of illnesses or natural causes.
Who was Shahrokh Zamani?
Shahrokh Zamani was in prison since 2011. He was sentenced to eleven years for defending workers and human rights. He was indicted for organizing workers associations such as the Union of painting workers. One year after he was imprisoned, Shahrokh Zamani divulged the physical and mental torture he was subjected to by writing a letter addressed to all labour and human rights organizations. In that letter he also disclosed that his and other political prisoners’ lives were in danger. The Islamic Regime displaced him from one prison to another several times and put him with ordinary prisoners who had threatened his life. He spent the last four years in prisons such as Tabriz, Yazd ,Ranjaee-shahr and Ghezel-hesar.
During his imprisonment, Shahrokh suffered occasional loss of consciousness due to pressure and torture. He had to wait for one whole year to be sent for an MRI scan. The authorities refused him medical care and that was part of the torture. This was the conditions he was subjected to until the news of his death due to brain stroke broke.
Despite all the pressure in prison, he continued to reiterate his righteous demands and accentuate on his struggle and for that he became a symbol and a militant figure defending human rights. The death of Shahrokh Zamani is another warning sign that all political prisoners in Iran have to be freed.
It is not the first time that the Canadian Union of Postal Workers (CUPW) has intervened concerning Union Leaders been imprisoned in Iran. Not later than last July we wrote a letter to His Excellency Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei about the case of Esmail Abdi, the General Secretary of the Iranian Teachers’ Trade Association (ITTA) asking for his release from prison. It is why we asked for and investigation into the death of Shahrokh Zamani.
Sincerely,
Mike Palecek