آرش جوهری فعال کارگری در چهاردهم مهر ماه سال ۹۹ بازداشت شد و هفت سال حکم زندان دارد. او از درون زندان با پیامی صوتی از چگونگی دستگیری اش و علت اینکه چرا امروز در بند است میگوید. او همچنین از دستگیری همسرش شادی گلیک که در همین هفته در هجدهم دیماه بازداشت شد میگوید و با این پیام از همگان میخواهد که صدای او باشند. او میگوید:” من آرش جوهری‌ام. یک کارگر و فعال کارگری. ۹۹/۷/۱۴ با هجوم ماموران اطلاعات سپاه به خانه‌ام، به اتهام اینکه علیه وضعیت موجود و دستاوردهای این حکومت یعنی زندگی غیرانسانیِ طبقه‌ی کارگر و تمام مردم نظیر فقر، تن‌فروشی، کارتن‌خوابی، حقوق چندین برابر زیر خط فقر، نابرابری زن و مرد، نابرابری‌های نژادی و غیره سخن گفته ام و به خاطر خواسته‌های انسانی و زندگی در شان انسان دستگیر شدم.”. در ادامه او از پرونده سازی های امنیتی علیه خود و اینکه با سه اتهام تشکیل گروه، اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی علیه نظام هفت سال و نیم حکم گرفته است سخن میگوید. به گفته او همسرش شادی گلیک نیز با اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال محکوم و همین هفته در هجدهم دیماه برای سپری کردن آن راهی زندان شده میگوید. وشادی گیلک پرستاری است که سال گذشته به خاطر ارائه خدمات بالای انسانی به بیماری مبتلا به کرونا جایزه گرفته بود، آرش جوهری در پیام خود از همگان خواسته است که صدای او باشند.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی بر آزادی فوری آرش جوهری و همسرش شادی گیلک و بسته شدن پرونده امنیتی وی و تمامی زندانیان سیاسی تاکید دارد. کمپین برای آزادی کارگران زندانی با ضمیمه کردن متن کتبی پیام آرش جوهری از همه نهادهای کارگری و انساندوست در سراسر جهان میخواهد که صدای آرش را بشنوند و به هر شکل که می توانند حمایت خود را از وی و دیگر کارگران زندانی و تمامی زندانیان سیاسی اعلام کنند. رژیم اسلامی را زیر فشار بگذارند که به سرکوبگریهایش خاتمه دهد. انزجار جود را نسبت به مماشات سازمان جهانی کار با رژیم سرکوبگر ایران اعلام کنند. جمهوری اسلامی باید از تمامی نهادهای بین المللی و از جمله سازمان جهانی کار اخراج شود.
کمپپن برای آزادی کارگران زندانی
۲۲ دی ۱۴۰۰، ۱۲ژانویه ۲۰۲۲
متن پیاده شده پیام فعال کارگری آرش جوهری از زندان اوین:
من آرش جوهری‌ام. یک کارگر و فعال کارگری. ۹۹/۷/۱۴ با هجوم ماموران اطلاعات سپاه به خانه‌ام، به اتهام اینکه علیه وضعیت موجود و دستاوردهای این حکومت یعنی زندگی غیرانسانیِ طبقه‌ی کارگر و تمام مردم نظیر فقر، تن‌فروشی، کارتن‌خوابی، حقوق چندین برابر زیر خط فقر، نابرابری زن و مرد، نابرابری‌های نژادی و غیره و به خاطر خواسته‌های انسانی و زندگی در شان انسان دستگیر شدم. و با انواع توهین‌ها به خودم و خانواده‌ام و زبان مادری‌ام (مترجم ایشان ترک زبان هست ) در بازجویی‌ها روبه‌رو شدم و هنگامی که زیر بار اعترافات اجباری نرفتم بارها تهدید شدم که برای همسرت، شادی گیلک پرونده‌ی سیاسی تشکیل و از کار پرستاری اخراج خواهد شد.
اطلاعات سپاه در جریان پرونده‌ی من به سناریوی همیشگی خودش، یعنی پرونده‌سازی امنیتی برای فعالین و خانواده‌های آنها، علیه همسرم شادی پرونده‌ای جداگانه تشکیل داد تا اهرم فشاری باشد بر روی من. بعد از اتمام بازجویی‌ها من با پرونده‌سازی به سه اتهام تشکیل گروه، اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی علیه نظام به شانزده سال حبس محکوم شدم که ده سال آن قابل اجرا بود و به سبب بازجویی‌های متعدد از خانواده‌ام و دادگاهی کردن شادی گیلک مجبور به تسلیم به رای شدم و حکم به هفت سال و شش ماه کاسته شد. البته دادگاه من به قدری تشریفاتی بود که بعدها خود قاضی شعبه‌ی ۲۶ به خانواده‌ام گفته بود که حکم دست من نبوده است.
پرونده‌ای که برای شادی گیلک ساخته شد با اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال محکومیت منجر شد (مترجم شادی از ۸ ژانویه به یکسال زندان محکوم و در زندان اوین است ) و در تجدیدنظر عینا تائید گردید. شادی گیلک یک پرستار است. از ابتدای ورود کرونا به ایران در بدترین شرایط کاری مشغول خدمت بود و کاملا بی‌گناه و بی‌اطلاع از مسائل، با انواع توهین‌ها و اذیت‌ها همچون ممانعت استفاده از دستشویی، به دست اعتراف‌گیری اجباری از طرف بازجوها روبه‌رو شد. شادی از همان روزی که کشور در آتش کرونا می‌سوخت و سرکوبگران در پنت‌هاوس‌های خود از ترس کرونا پناه گرفته بودند، با تمام توان به خاطر وظایف اجتماعی و انسانی در بیمارستان‌ها تلاش کرده است و حال دستمزدش بازجویی، پرونده‌سازی، آزار و اذیت بوده و دست آخر با سیاست گروگانگیری این سیستم زندانی شده است.
کرونا فروکش کرده است اما آتش سرکوب و ناعدالتی هنوز می‌سوزد. مقابل تمام خواسته‌های انسانی مردم، مقابل زندگی انسانی، مقابل خواسته‌هایی همچون آزادی، برابری و رفاه انسان‌ها دیواری قرار دارد که زندگی را تبدیل به جهنم ساخته است. و بی‌شک آن دیوار همین سیستم است. دستگاه عدالت ما، قاضی ما، شما مردم هستید! از شما خواهشمندم صدای ما را بشنوید و به ما کمک کنید.
آرش جوهری زندان اوین. تهران