از: کمپین برای آزادی کارگران زندان
به: گای رایدر دبیر کل سازمان جهانی کار، آی ال او
در نامه سرگشاده قبلی در ده آپریل به اطلاع رساندیم که که دو زندانی سیاسی جعفر عظیم زاده از رهبران کارگری و اسماعیل عبدی از رهبران اعتراضات معلمان از زندان طی بیانیه ای به مناسبت روز جهانی کارگر، خواستار خارج کردن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اینگونه اتهامات جعلی و ساختگی از پرونده های خود و دیگر فعالین کارگری و معلمان زندانی شده اند. رونوشت این نامه برای سازمان جهانی کار نیز ارسال شده است. این اتهامی است که توسط سیسستم قضایی جمهوری اسلامی بی وقفه علیه فعالین کارگری و معلمان و دیگر معترضین صادر میشود تا جلو هر نوع فعالیت برای ایجاد تشکل، برپایی تجمع اعتراضی، گرامیداشت روز جهانی کارگر گرفته شود. تنها در سال گذشته صدها کارگر و معلم با این اتهامات به زندان افتاده و یا برایشان پرونده تشکیل شده است.
اولین سوال اینست که چرا سازمان جهانی کار علیرغم مقاوله نامه های خود که جمهوری اسلامی ایران نیز عضوی از این سازمان است، در مقابل سرکوبگری های رژیم اسلامی و دستگاه قضایی اش و نقض حقوق پایه ای کارگران و مردم در ایران ساکت است.
اعتراض جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی در نامه شان به امنیتی شدن فعالیتهای صنفی و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهای زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقلانه و آزادانه روز جهانی کارگر و روز جهانی معلم و عدم شفافیت و عمل موثر سازمان جهانی کار ILO در قبال نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران است . آنها در بیانیه شان اعلام کردند که از ٢٩ آپریل تا وقتی که پاسخ اعتراضشان را بگیرند، دست به اعتصاب غذا خواهند زد. اسماعیل عبدی تا ١٤ ماه مه که بطور موقت با قرار وثیقه ٣٠٠ میلیون تومانی آزاد شد، در اعتصاب غذا بود. جعفر عظیم زاده نیز از روز ٢٩ آوریل تاکنون در اعتصاب غذا بسر میبرد. سوال اینست که چرا سازمان جهانی کارگر در مقابل این اعتراض برحق و وضعیت این کارگران عکس العملی نشان نمیدهد.
جعفر عظیم زاده بر اساس حکم صادره از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب با اتهامات اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور و اخلال در نظم عمومی با استناد به ماده ٦١٠ قانون مجازات اسلامی به تحمل پنج سال حبس و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی با استناد به ماده ٥٠٠ قانون مجازات اسلامی به تحمل یکسال حبس و فعالیتهای غیر قانونی با استناد به ماده ٢٣ قانون مجازات اسلامی از عضویت در احزاب، گروهها و دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی و رسانه ها و مطبوعات به مدت دو سال محروم شده است.
در حکم پنج صفحه ای صادره شده برای او مصادیق زیر قید شده است:
تشکیل اتحادیه آزاد کارگران ایران، اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای آزاد کارگری، شرکت در تجمع روز جهانی کارگر پارک لاله در سال ۸۸، هدایت کارگران در اعتراضات سال ٨٤، اقدام به تشکیل و برنامه ریزی و مدیریت تجمعات کارگری در زمان دولت جدید و تهدید به تجمع و اعتصاب در اسفند ماه سال ٩٢، جمع آوری طومار اعتراضی چهل هزار نفری کارگران و تجمعات در مقابل مجلس و وزارت کار و هدایت و اجرای این تجمعات، تهدید وزارت کار در نامه ای به وزیر کار برای برگزاری تجمع در روز جهانی کارگر امسال در مقابل وزارت کار در اعتراض به مزد مصوب، شکایت از سعید مرتضوی و دیگر غارتگران سه هزار میلیارد تومانی از صندوق سازمان تامین اجتماعی به عنوان نماینده هزار کارگر، اعتراض به ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار، نشست و ملاقات با دیگر تشکلهای مستقل کارگری از قبیل سندیکای کارگران شرکت واحد تهران، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، کمیته هماهنگی، کمیته پیگیری و مصاحبه با سایت اتحاد (سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران) و برخی رسانه های برون مرزی و….،
این اتهامات که مشابه آن هر روزه برای فعالین کارگری و معلمان صادر میشود بخوبی بیحقوقی آشکار کارگران و معلمان و پرستاران و دیگر مزدبگیران را نشان میدهد. جعفر عظیم زاده نیز با همین حکم به شش سال زندان محکوم شده است.
تحت عناوینی از همین دست هم اکنون شمار دیگری از رهبران کارگری و معلمان معترض چون بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی، علیرضا هاشمی در کنار تعداد بسیاری از فعالین سیاسی در زندانند. علاوه بر این اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان ٦ سال حکم، و محمود بهشتی از اعضای هیات مدیره کانون صنفی ١٤ سال حکم زندان دارند. رسول بداقی معلمی که ٦سال در حبس بوده و اخیرا آزاد شده است، در پرونده دیگری سه سال حکم زندان گرفته است. بهنام ابراهیم زاده از فعالین کارگری و دفاع از حقوق کودک بعد از سپری کردن ٦ سال حکم زندانش در پرونده جدیدی هفت سال و ده ماه حکم گرفته و هم اکنون در زندان رجایی شهر بسر میبرد. همچنین به محمود صالحی از چهره های شناخته شده کارگری٩ سال حکم، عثمان اسماعیلی ١ سال ، داود رضوی و رضا شهابی از رهبران سندیکای شرکت واحد ٥ سال و ١ سال حکم زندان داده شده است. سوال این است که چرا سازمان جهانی کار نسبت به این مسائل تماما بی تفاوت است؟ مگر اعضای سازمان جهانی کار موظف به اجرای مقاوله نامه های این سازمان نیستند؟
در زندان نیز فشار بر روی فعالین کارگری و اکتیویست های سیاسی سنگین است. محرومیت از دارو و درمان، بستن آب گرم حمام به روی زندانیان، آزار و شکنجه زندانی، نگهداری زندانیان سیاسی در کنار زندانیان خطرناک عادی و بعضا تهدید جانی آنان، همه و همه وجوه مختلف یک فشار و خطر دائمی در زندانها برای زندانیان سیاسی است. جمهوری اسلامی مسئول قتل شاهرخ زمانی از رهبران کارگری در زندان است و قبل از شاهرخ موارد دیگری چون قتل افشین اسانلو را داشته ایم. اما ما شاهد کوچکترین عکس العمل سازمان جهانی کار در قبال این وضعیت نیستیم. و حتی مرگ شاهرخ زمانی خدشه به سیاست مماشات با حکومت اسلامی توسط سازمان جهانی کار وارد نکرده است.
برای مثال مقاوله نامه های ٨٧ و ٩٨ در باره آزادی تشکل و قراردادهای جمعی است اما، در ایران کارگران نه تنها از حق تشکل محرومند بلکه بخاطر تلاش برای ایجاد تشکلهایشان دستگیر و زندانی شده و به حبس های طولانی محکوم میشوند. مقاوله نامه های ١١ و ٢٩ و ١٠ و ١٠٥ در باره لغو کار اجباری و تبعیض و مقاوله ١٣٨ و ١٨٢ در باره ممنوعیت کار کودکان نیز هیچکدام در ایران اجرایی نمیشوند.
و نکته تاسف بار اینست که جمهوری اسلامی علیرغم همه این سرکوبگری ها و تشدید اعدامها و سرکوبگریهایش همچنان عضو سازمان جهانی کار باقی مانده و بعضا پیشنهاد دخالت در پست های اجرایی در این سازمان، را گرفته است. و این موضوعی است که بارها و بارها از سوی تشکل ها و رهبران کارگری مورد اعتراض و سوال قرار گرفته است.
با توجه به اینکه اجلاس سالانه سازمان جهانی کار در پیش است، ما این سوالات را در مقابل سازمان شما و اجلاستان قرار میدهیم. این سوالات بارها توسط فعالین کارگری و معلمان معترض طی نامه ها و بیانیه هایی خطاب به سازمان جهانی کار مطرح شده و همه بی پاسخ مانده است.
از نظر ما بعنوان ” کمپین برای آزادی کارگران زندانی” و بسیاری از تشکل ها و فعالین کارگری و معلمان معترض جمهوری اسلامی نمیتواند عضو آی ال او باشد و باید بدلیل تمام جنایاتی که هر روزه علیه کارگران مرتکب میشود از این سازمان اخراج شود. کارگران در ایران از شما پاسخ میخواهند.
کمپین برای ازادی کارگران زندانی
شهلا دانشفر
https://free-them-now.com
١٩ مه ٢٠١٦