از کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران (Free Them Now)
این نامه را از جانب کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران (فری دم ناو) برای شما مینویسیم تا به مماشات سازمان جهانی کار با حکومت ضد کارگری و ضد انسانی جمهوری اسلامی اعتراض کنیم.
اکنون چند هفته است که کارگران رسمی و پیمانی – پروژه ای نفت در حال اعتراض و اعتصاب هستند. این کارگران سالها به دلیل فضای پادگانی و امنیتی در مراکز نفتی و جو خفقان و سرکوب، امکان مبارزه و اعتراض نداشتند و اکنون دیگر جان به لبشان رسیده و همراه با مردمی که در تلاش رهایی از شر جمهوری اسلامی هستند، با شکستن اختناق پادگانی اعتراضات و اعتصابات خود را شروع کرده اند.
این را قطعا می دانید که جمهوری اسلامی حکومتی است که هر روز پایه ای ترین حقوق کارگران را زیر پا میگذارد. در این کشور کارگران و تمام شهروندان حق اعتصاب و حق تشکل و قرارداد جمعی و حق اعتراض و آزادی بیان ندارند. حکومت اسلامی تمام پروتکلهای سازمان جهانی کار در مورد حقوق کارگران را مدام زیر پا میگذارد. کارگر در ایران بخاطر دفاع از حقوق پایه ای اش شکنجه و زندانی میشود. این فشارها در صنعت نفت این شاهرگ اقتصادی حکومت ، شدید تر است. از جمله در جریان اعتراضات کارگران نفت در این دو سه ساله و خصوصا در جریان اعتراضاتشان در همبستگی با انقلاب زن زندگی آزادی در مهر ماه سال گذشته، صدها کارگر به دلیل اعتراض به این شرایط از کار اخراج شده و توسط حکومت در لیست سیاه قرار گرفته اند و امکان استخدام در هیچ جای دیگری را نیز ندارند.
صنعت نفت ایران یک مرکز مهم چپاولگریهای حکومت است و بیش از ۲۰۰ هزار کارگر در آن به کار اشتغال دارند. هر بخشی از کارگران نفت تحت کنترل یک پیمانکار هستند و این پیمانکاران که اکثرا از وابستگان حکومت و پاسداران هستند تسمه از گرده کارگران میکشند و شرایط بسیار غیر انسانی ای را به آنان تحمیل میکنند. بدلیل شرایط ویژه و پراکنده مراکز نفتی که بسیاری در میان دریاها و مناطق دور از امکانات مسکونی و شهری قرار دارند، جمهوری اسلامی توانسته است به کارگران نفت شرایط سخت تر کاری و معیشتی و امنیتی تری را تحمیل کند. این کارگران ماهها امکان دیدار خانواده هایشان را ندارند و ناچارند در شرایط گرمای طاقت فرسا و بدون امکانات اولیه در کمپهایی بدون امکانات سرمایشی و زیستی مناسب زندگی کنند. شرایط کارشان نیز بسیار غیر قابل تحمل و کشنده است. در نفت ما شاهد ایست قلبی کارگر بخاطر کار در گرمای سوزان بالای ۶۰ درجه بوده ایم که اساسا باید ممنوع باشد.
طی همین یک سال گذشته چندین بار مراکز نفتی دچار انفجار و آتش سوزی شده و کارگران طی آن ها جان باخته اند. از جمله طی شش ماه گذشته حداقل بیست کارگر جان خود را در محیطهای کار از دست داده اند. سه کارگر به دلیل فشار کار و معیشت دست به خودکشی زده اند. وصف کل اوضاع جهنمی ای که به کارگران تحمیل شده در یک نامه نمیگنجد.
اعتراض کارگران رسمی و پیمانی و پروژه ای نفت به همه این تعرضات معیشتی حکومت، شرایط پادگانی و امنیتی محیطهای کاری، عدم ایمنی محیط کار و دیگر مطالبات پاسخ نگرفته شان است.
مماشات سازمان جهانی کار با حکومت اسلامی به معنای همراهی با سیاستهای ضد کارگری جمهوری اسلامی است و مورد خشم و انزجار کارگران در ایران است.
خواست ما اخراج جمهوری اسلامی و تمام نمایندگانش از سازمان جهانی کار است. خواست ما فشار بر حکومت اسلامی برای گردن گذاشتن به حقوق کارگران و محکوم کردن سیاستهای ضد کارگری و ضد انسانی این حکومت است. این حکومت باید در سطح جهان محکوم و منزوی شود. این خواست ما و قطعا خواست همه کارگران در ایران است.
کارگران و مردم ایران با برپایی انقلاب زن زندگی آزادی در حال مقابله با حکومت با هدف به زیر کشیدن آن هستند. و هرگونه مماشات با این حکومت را محکوم میکنند. به صدای کارگران ایران گوش فرا دهید.
شهلا دانشفر سخنگوی فری دم ناو
کاظم نیکخواه مسئول روابط بین المللی فری دم ناو
بیست و پنج نوامبر ۲۰۲۳ – ۴ آذر ۱۴۰۲