امسال در ایران همچون همیشه شاهد کشاکش بسیاری از سوی کارگران و مردم با نیروهای حکومتی برای برگزاری روز جهانی کارگر بودیم. تحرکات برای گرامیداشت این روز جهانی کارگری وسیع بود. تهدیدات امنیتی از هفته ای قبل از اول مه آغاز شد. اما علیرغم این تهدیدات در شهرایی چون کرمانشاه، سنندج، اراک، قزوین، شیراز، هرسین، سنندج، سقز و ممسنی و نورآباد، مراسم های روز جهانی کارگر برگزار شدند. در اهواز در هفتم اردیبهشت بازنشستگان تامین اجتماعی به استقبال روز جهانی کارگر رفتند و بنر اول مه را برافراشتند. بدنبال فراخوانهای آنها شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی و غیر رسمی نفت نیز در اطلاعیه مشترکی از این فراخوانها اعلام پشتیبانی کردند و شورای سازماندهی اعتراضات پرستاران هم با تاکید برتداوم اعتراضاتشان فراخوان به گرامیداشت روز جهانی کارگر دادند. در کنار فراخوانها کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران و بخش های مختلف مردمی با بیانیه هایشان به مناسبت این روز جهانی در گرامیداشت آن به استقبال اول مه رفتند.
معلمان و بازنشستگان فراخوان دهندگان تجمعات اعتراضی سراسری برای روز یازده اردیبهشت، و دو ستون اصلی برگزاری این روز همبستگی جهانی کارگری در ایران بودند.
سرکوبگری حکومت برای جلوگیری از برگزاری مراسم اول مه امسال در ایران شدید تر بود. زیرا حکومت از فضای انفجاری جامعه و فوران قدرتمند تر انقلاب وحشت دارد. در روزهای نزدیک به اول مه فعالین صنفی در استانهای مختلف بویژه در قزوین، کردستان، فارس، خوزستان، مازندران، کرمانشاه ، گیلان، و مشهد … با انواع شیوهها مورد تهدید قرار گرفتند. برای معلمان پیامک ارسال شد و تهدید شدند که در تجمع “غیرقانونی” شرکت نکنند. شب قبل از اول مه نیز تماسهای تهدیدآمیز، احضار فعالان ، و حتی اعمال فشار بر خانوادههای آنان شدت یافت. و در روز اول مه در شهرهایی چون تهران، بوشهر، همدان، رشت و مازندران، نیروهای امنیتی مستقیماً مانع شکلگیری تجمعات شدند. در جریان این کشاکش ها دستگیریهایی نیز صورت گرفت هنوز سه نفر از بازداشت شدگان در تهران به اسامی ولی میرزا سیدی، فراحی شاندیز، احمد حیدری و در شهریار حسین عبادیان در زندانند. آزادی فوری و بدون قید وشرط آنان یک خواست فوری برگزار کنندگان اول ماه مه و همه ماست.
تجمع، اعتراض، تشکل و برگزاری مراسم اول مه حقوق پایه ای کارگران و مردم است. کمپین برای آزادی کارگران زندانی تعرض وحشیانه حکومت اسلامی به مراسم های اول مه و دستگیری و ضرب و شتم کارگرن و شرکت کنندگان در تجمعات را قاطعانه محکوم میکند و انتظار همراهی اتحادیه های کارگری در سطح بین المللی را در این اعتراض و فشار آوردن برای آزاد کردن دستگیر شدگان اول مه را دارد. دستگر شدگان اول مه، کارگرن زندانی و معلمان دربند و همه زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.
کمپنین برای آزادی کارگران زندانی (FREE THEM NOW)
سوم ماه مه ۲۰۲۵ – ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴