روز ٦ مرداد اسرین درکاله، فعال حقوق زنان و از اعضای “ندای زنان ایران” توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.
فیروزه شرف الدین مادر اسرین درکاله ظهر روز دوشنبه به دویچه‌وله فارسی گفت که برای دیدن دخترش چهار صبح از قزوین به سمت تهران حرکت کرده تا پیش‌از ظهر دخترش را در زندان ملاقات کند اما او را پشت درهای بسته زندان نگه داشتند و او نتوانسته خبری از دخترش بگیرد. مأموران وزارت اطلاعات هیچ توضیحی در مورد علت بازداشت . مادر اسرین در اینستاگرام خود مینویسد: افرزند من کارگر است و هیچ جرمی مرتکب نشده است. اسرین درکاله نداده‌ا‌‌ند. اسرین درکاله در بند ٢٠٩ اوین در بازداشت بسر میبرد..
این درحالیست که مریم محمدی از دیگر اعضای ندای زنان ایران در تاریخ ۱۷ تیرماه دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. مریم محمدی سوادآموز زنان پنبه چین و کودکانی که فرصت تحصیل نداشتند است.
قبل از آنها نیز اکرم نصیریان و ناهید شقاقی دو عضو دیگر این نهاد دفاع از حقوق زن بازداشت شده بودند که هر دو به قید وثیقه آزاد شدند. جرم آنها دفاع از حقوق زن، همیاری با سیل زدگان و دفاع از حقوق کودک و سواد آموزی به زنان خانه دار بودند.
جرم همه این عزیران ک دفاع از حقوق برابر و انسانی و بدور از تبعیض و ستم جنسیتی برای زنان بوده است. جرم آنها دفاع از انسانیت است.
مریم محمدی و اسرین درکاله باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند و پرونده های تشکیل شده برای آنان و برای اکرم نصیریان و ناهید شقاقی باید فورا مسدود گردد.
هم اکنون کارزاری برای آزادی آنها و مدافعین حقوق زن در جریان است. طوماری در دفاع از حقوق زن به راه افتاده و شمار بسیاری آنرا امضا کرده اند. وسیعا به این کارزار بپیوندیم. کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات با خواست لغو تمامی احکام امنیتی صادر شده برای کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی، کارزار در دفاع از بازداشت شدگان نیشکر هفت تپه و دفاع اسماعیل بخشی علیه شکنجه و زندان، کارزار برای آزادی بازداشت شدگان اول مه، کارزار معلمان علیه احکام ناعادلانه با خواست علنی شدن دادگاهها، اعتراض سپیده قلیان به وضعیت جهنمی درون زندانها همه و همه اعتراض واحد مردم علیه سرکوبگریهای حکومت اسلامی است. وسیعا به این کارزارها باید پیوست.