بعد از ظهر روز چهارشنبه ۲۰ اسفند اسماعیل عبدی دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان ایران پس از تامین خواسته‌های اولیه خود از جمله برخورداری از حق تماس تلفنی با خانواده به اعتصاب خود خاتمه داد. اسماعیل عبدی در پی انتقال خود به بند ۶ و ایجاد محدودیت و قطع تلفن و ارتباط با خانواده و وضعیت اسفبار زندان از روز ۱۷ اسفند دست به اعتصاب غذا زده بود. او بدنبال پرونده سازیهای جعلی مسئولین بند ۸ مبنی بر رهبری تحرکات سیاسی (بیانیه، برگزاری مراسم، اعتراضات جمعی، برگزاری مراسم یابود زنده یاد بهنام محجوبی، اجرای سخنرانی و مجری گری در خواندن شعرهای اعتراضی) به بند ٦ منتقل شده بود.
اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده از چهره های شناخته شده کارگری مبتکر کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات بودند. کارزاری که به جنبشی اجتماعی در سطح جامعه تبدیل شد و خواست مشخص آن بسته شدن پرونده های امنیتی فعالین کارگری و معلمان و تمامی زندانیان سیاسی بود. و امروز همه بخش های کارگری و کل جامعه بر این خواست تاکید دارند.
اسماعیل عبدی بخاطر مبارزاتش با ٦ سال حکم در ١٩ آبان ٩٥ راهی زندان شد و در اردیبهشت ٩٩ طی پرونده سازی جدیدی ده سال دیگر حکم به او داده شد. اسماعیل عبدی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.
بنا بر یک خبر دیگر روز ۲۰ اسفند، شاپور احسانی راد کارگر زندانی و پویا قبادی زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ به نگهبانی برده شده و بدون اطلاع قبلی به سالن قرنطینه تیپ ۲ که شرایط سخت تری دارد منتقل شدند. آنها در تیپ ۵ زندان تهران بزرگ زندانی بودند.
شاپور احسانی راد نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه و عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است که به اتهام فعالیتهای کارگری به شش سال زندان محکوم شده و در زندان بزرگ تهران محبوس است.
نقل و انتقال زندانیان به بندهای مختلف و قطع تماس و ارتباطات آنها بخشی از فشار سازمانیافته و شکنجه روحی و جسمی زندانیان است. کمپین برای آزادی کارگران زندانیان این سرکوبگریها را محکوم وبر آزادی فوری و بدون قید و شرط شاپور احسانی راد، پویا قبادی و تمامی زندانیان سیاسی تاکید دارد. کمپین همگان را به پیوستن به کارزار علیه امنیتی کردن فعالیتهای اجتماعی فرامیخواند.
با گسترش اعتراضات سراسری در زندانها را باز میکنیم
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
Shahla.daneshfar2@gmail.com
٢١ اسفند ۱۳۹۹، ١١ مارس ٢٠٢١