اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته ای است که بخاطر شرکتش در تجمعات اعتراضی بازنشستگان برای پیگیری خواستها و مطالباتشان از چهاردهم فروردین ۱۴۰۰در زندان است. او در نامه اش ضمن اعتراض به حکم ظالمانه از سوی دادگاه انقلاب، از تمامی کارگران و بازنشستگان و سندیکاها و اتحادیه های کارگری بین المللی و همچنین داخل کشور درخواست کرده است تا صدایش باشند. در بخشی از نامه اسماعیل گرامی چنین آمده است:” من اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته کارخانه کارتن سازی که خواهان افزایش حقوق خود ودیگر بازنشستگان طبق قانون بوده ودرتجمعات قانونی بازنشستگان شرکت کرده ام ، با قوانین جمهوری اسلامی ایران مجرم شناخته شده ومحکوم به ۴ سال حبس شده ام و هم اکنون مدت ۹ ماه است که در ” زندان تهران بزرگ ” بسر می برم.. درکجای دنیا یک فرد بازنشسته با ۶۶ سال سن وبیماری های صرع ، پروستات ، کمردرد ودندان دردهای پی درپی فقط به خاطر اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود وشرکت درتجمعات مجرم شناخته شده وبه حبس محکوم می گردد؟”.
دستگیری اسماعیل گرامی در فروردین امسال و صدور حکم ۶ سال زندان و شلاق برای او با واکنش اعتراضی وسیعی در میان بازنشستگان و بخش های مختلف کارگری و معلمان همراه شده و کارزاری سراسری در حمایت از او به جریان افتاده است. محکومیت او بعدا به چهار سال زندان تقلیل یافت.
در پاسخ به فراخوان اسماعیل گرامی کمپین برای آزادی کارگران زندانی (FTN) متن کامل نامه او را برای شما ارسال میکند و انتظار وسیعترین حمایت ها از او، از جانب شما تشکلها و اتحادیه های کارگری و تمام گیرندگان این نامه را داریم.
سخنگوی کمپین برای آزادی کارگران زندانی
شهلا دانشفر
1 ژانویه 2022
***
ضمیمه:
نامه‌ی سرگشاده یک بازنشسته
من #اسماعیل_گرامی کارگر بازنشسته کارخانه ی کارتن سازی که خواهان افزایش حقوق خود و دیگر بازنشستگان طبق قانون بوده ودرتجمعات قانونی بازنشستگان شرکت کرده ام ، با قوانین جمهوری اسلامی ایران مجرم شناخته شده و محکوم به ۴ سال حبس شده ام و هم اکنون مدت ۹ ماه است که در ” زندان تهران بزرگ ” بسر می برم.
در کجای دنیا یک فرد بازنشسته با ۶۶ سال سن و بیماری های صرع ، پروستات ، کمردرد و دندان دردهای پی درپی فقط به خاطر اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود و شرکت در تجمعات مجرم شناخته شده و به حبس محکوم می گردد؟ حکومت جمهوری اسلامی ایران درحالی با یک بازنشسته چنین برخوردی می کند که ادعای رعایت حقوق بشرش گوش جهانیان را کر کرده است.
” زندان تهران بزرگ ” که در آن محبوس هستم نمونه ای از زندان های ایران است که آب آشامیدنی ندارد و زندانی باید خود خریداری نماید. حتی از نظر مواد غذایی دارای کیفیت بسیار پایین است! که در مواردی زندانی خود مجبور به خرید مواد و طبخ آن است. در ” زندان تهران بزرگ ” حتی آب گرم مناسب برای استحمام وجود ندارد.
من اسماعیل گرامی صدایی از بازنشستگان بودم و از تمامی بازنشستگان ، همکاران ، دوستان ، و آشنایان انتظار دارم صدای من باشند واین نامه را به هر زبانی که برایشان مقدور است ترجمه کرده و آن را برای سندیکاها و اتحادیه های کارگری کشورهای مختلف و همچنین سازمان حقوق بشر ارسال نمایند تا جهانیان بدانند که ادعای رعایت حقوق بشر حکومت جمهوری اسلامی ایران دروغی بیش نیست.
اسماعیل گرامی _کارگر بازنشسته، زندان تهران بزرگ
۱۴۰۰/۱۰/۶ برابر ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱