اعتراف اجباری، شکنجه مستند است
حسن طُرفی یکی از کارگران شرکت نیشکر هفت تپه است که در سال ۹۶ بازنشست شد. او نیز همچون دیگر بازنشستگان در شهر شوش و هفت تپه در اعتراض به سونامی گرانی و سطح نازل دریافتی ها و عدم پاسخگویی به خواستهایشان در تجمعاتی که در این شهر برپا شد، شرکت داشت. بنا به گزارشات گفته میشود حسن طرفی در فاصله بین شانزدهم تا بیستم تیرماه و تنها چند روز پس از انتشار خبر سخنانی منتسب به “محمد مخبر” معاون اول رئیس جمهور اسلامی بازداشت شده است. در طول مدت بازداشت، خانواده حسن طرفی ملاقاتی با او نداشته اند. ماموران اطلاعات حکومت با فشار آوردن بر روی خانواده حسن طرفی مانع رسانه ای شدن خبر بازداشت او شده اند. اکنون گزارشات گویای وضعیت جسمی ناجور حسن طرفی در زندان و اعتراف گیری اجباری حکومت از وی زیر فشار شکنجه و اذیب و آزار او و پخش آن در صدا وسیمای جمهوری اسلامی میباشد.
بنا بر خبرمنتشر شده از سوی ایران وایر مستند اعتراف اجباری وی در برنامه‌ای در صدا و سیمای جممهوری اسلامی پخش شده است و در این مستند حسن طرفی علیه خود اعترافاتی کرده و از جمله میگوید از مجاهدین خط گرفته تا خبری را در باره مخبر در شبکه‌های اجتماعی پخش کند. و بعد در ادامه این برنامه مشخص میشود که توضیحات حسن طرفی درباره خبری است که به نقل از “محمد مخبر” معاون رئیس جمهور، در روز چهاردهم تیر در رسانه‌ها منتشر و بعد نیز تکذیب شد.
صحبتهای مخبر در باره بازنشستگان است که در رسانه ها چنین نقل شده بود:”بازنشستگان فقط مصرف‌کننده هستند. هیچ‌گونه سود یا مزایایی برای دولت ندارند. افزایش حقوق آنها فقط بار مالی دولت را بالا می‌برد. از طرف دیگر سایر صنوف هم برای افزایش حقوق خود به خیابان‌ها می‌آیند. این نباید به یک روش برای زیاده‌خواهی تبدیل شود.”
سیاست نفرت انگیز اعتراف گیری اجباری از زندانیان از جانب جمهوری اسلامی بارها و بارها به اشکال مختلف از جانب مردم مورد انزجار قرار گرفته است. اعتراف گیری زیر شکنجه یک اقدام ضد انسانی و دون شان بشری است و حکومتی که به چنین روشهایی متوسل میشود باید وسیعا محکوم شود. اعترافات زندانی علیه خود ذره ای اعتبار ندارد و تنها و تنها نشان دهنده وحشت حاکمین از اعتراضات مردم است که آنها را وا میدارد علیرغم اینکه میدانند که مردم این روشهای رسوا را میشناسند، باز هم به روش انزجار آور اعتراف گیری اجباری متوسل شوند. این اعتراف گیرندگان هستند که مجرم و جنایتکار هستند و نه کارگری که از حقوق خود دفاع کرده و به همین دلیل دستگیرو زندانی و مجبور به اعتراف علیه خود شده است.
حسن طرفی یکی از کارگران نیشکر هفت تپه است که تا دو سال پس از بازنشستگی موفق به دریافت مطالبات و پاداش پایان کار خود از مدیران هفت تپه نشده بود تا اینکه بعد از اعتراضات بسیار در سال ۱۳۹۸ بخشی از مطالبات و پاداش پایان کار خود را دریافت کرد. اما بنا بر خبرها او و دیگر شاغلانی که طی پنج سال اخیر در نیشکر هفت تپه، بازنشسته شده‌اند، همچنان بابت بازنشستگی خود مطالباتی دارند.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی بر آزادی فوری و بدون قید و شرط حسن طرفی تاکید دارد. کمپین ، اعتراف گیری اجباری و سناریو سازی های امنیتی علیه معترضین را یک جنایت آشکار میداند و آنرا شدیدا محکوم میکند. خوشبختانه جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی یک جنبش قدرتمند در ایران است. مردم با کارزار های مبارزاتی در مقابل سرکوبگری های حکومت ایستاده و تا همین جا اینگونه تشبثات حکومت برایش هزینه سنگینی داشته است. یک راه موثر عقب زدن حکومت از سرکوبگریهایش اتحاد همه مردم علیه سرکوب است. کمپین برای آزادی کارگران زندانی همه مردم، همه جنبش های اجتماعی و همه اکتیویست های مبارزاتی را به اتحاد سراسری علیه سرکوب گری های حکومت فرا میخواند. معلمان دربند، کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قیدو شرط آزاد شوند..
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
Shahla.daneshfar2@gmail.com
۶ شهریور ۱۴۰۱، ۲۸اوت ۲۰۲۲
#اعتراف_اجباری_شکنجه _مستند _است
#نه_به_شکنجه_و_زندان
#نه_به_وثیقه