عیسی ابراهیم زاده، زندانی سیاسی که در پی مرگ فرزند خردسال خود به مرخصی اعزام شده بود، در پی مخالفت مقامات جنایتکار قضایی با تمدید مرخصی اش روز پنجشنبه ۹ اسفندماه، علیرغم نیاز به رسیدگی پزشکی به زندان نقده بازگشت.
او مورخ ۲ اسفندماه در پی مرگ فرزند خردسال خود بر اثر بیماری، از زندان نقده به مرخصی اعزام شده بود. عیسی ابراهیم زاده خود از بیماری‌های قلب و روده رنج میبرد و نیاز به رسیدگی پزشکی دارد.” طبق گزارشات منتشر شده اعضای خانواده از جمله پدر و نیز دختر نوجوان او، از سوی نهادهای امنیتی تحت فشار قرار دارند و بارها به این نهادها احضار شده اند.”
عیسی ابراهیم زاده پیشتر در تیرماه سال جاری، در پی مخالفت مسئولان با تمدید مرخصی برای اینکه کنار فرزند بیمارش باشد، دست به .خودکشی زد و در بیمارستان بستری شد. او علیرغم نیاز به درمان، مجدداً به زندان نقده بازگردانده شد. محروم کردن زندانیان سیاسی از دارو و درمان برابر با شکنجه و آزار روحی زندانی و بخشی از سیاست سرکوبگرانه و جنایتکارانه حکومت اسلامی در زندانهاست. عیسی ابراهیم زاده باید فورا و بدون قید و شرط آزاد و تحت درمان و معالجه قرار گیرد.
عیسی ابراهیم زاده مورخ ۱۵ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در شهرستان اشنویه بازداشت و جهت تحمل محکومیت چهار سال حبس خود به زندان نقده انتقال یافت. او در فروردین ماه ۱۴۰۲، توسط دادگاه انقلاب اشنویه از بابت اتهاماتی از جمله “عضویت در گروه های مخالف نظام و تبلیغ علیه نظام” مجموعا به پنج سال حبس محکوم شده بود که مجازات اشد، یعنی چهار سال حبس در خصوص وی قابل اجرا بوده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات او در اسفندماه ۱۴۰۱ برگزار شده بود.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
۱ فروردین ۱۴۰۴
پیام نوروزی عیسی ابراهیم زاده، زندانی سیاسی از زندان نقده
مردم به ستوه امده هم‌میهنان مبارز،
در آستانه سال نو، در حالی که مردم ایران به استقبال بهار و امید می‌روند، من در زندان نقده، به دور از خانواده و عزیزانم، این پیام را به شما می‌رسانم. سالی که به آن وارد می‌شویم، سالی است که باید در آن نه فقط به اندیشه‌های فردی، بلکه به تغییرات اجتماعی وسیاسی و مبارزات جمعی فکر کنیم.
من و امثال من، که در این راه دشوار و پر از ظلم و سرکوب ایستاده‌ایم، تنها نیستیم. مبارزه ما برای آزادی، برابری، رفاه وعدالت، یک مبارزه فراگیر است. برای من، سال نو تنها نماد گذشت زمان نیست؛ بلکه نماد ادامه مبارزه برای رسیدن به یک ایران آزاد و بدون فقر وفلاکت واستثمار وتبعیض است. مرگ برادر زاده ام نیما و فرزندم، اریز تهدید وفشار وارعاب مداوم از سوی حکومت و مشکلات بی‌شماری که در این مسیر کشیدیم ، هرگز نتوانستند اراده‌ام را بشکنند. همچنان امیدوارم که فرداهای بهتری در انتظار ما باشد.
ایران ما نیاز به تغییرات ریشه‌ای دارد. نظام سرمایه‌داری و استبداد حاکم، تنها منافع اقلیتی مفت خور را تأمین کرده و اکثر مردم را در فقر و سرکوب ونابرابری نگه داشته است. مبارزه ما برای عدالت وازادی وبرابری ورفاه ودستاورد های انسانی است، و هیچ قدرتی نمی‌تواند این خواسته‌های برحق را از ما بگیرد.
سال نو را به شماخانواده های دادخواه وزندانیان سیاسی ،کارگران تبریک می‌گویم و از شما می‌خواهم که در این سال، به مبارزه ادامه دهید، برای آزادی، برای برابری و برای ایران بهتری که شایسته آن هستیم.
دشمنان ازادی بدانند هر چه فشار بیشتر باشد، اراده ما هم آهنین‌تر می‌شود. همچنان با هم، در برابر ظلم و فساد ایستاده‌ایم و تا پیروزی در این راه، هیچ‌گاه تسلیم نخواهیم شد.
به امید آزادی،وبرابری
#عیسی_ابراهیم_زاده زندانی سیاسی از زندان نقده، اول فروردین ۱۴۰۴